Shikayat
*ترس گۓ ہیں ہم تیرے لب سے کچھ سننے ک
*پیار کی بات نہ سہی کوٸ* *شکایت ہی کر دو*
سانوں اِک پل چین نہ آوے سجناں تیرے بنا ساڈا کلایاں جی نئیوں لگناں سجناں تیرے بنا
سانوں اِک پل چین نہ آوے سجناں تیرے بنا ساڈا کلایاں جی نئیوں لگناں سجناں تیرے بنا راتیں میں جلاواں دِیوا ہنجواں دے تیل دا ہائے او رَبّا سجناں نوں چھیتی کیوں نئیں میل دا روگ وجوگ تے سوگ ہزاراں سجناں تیرے ناں دے اُہناں بھانے روز قیامت وچھڑے یار جنہاں دے او کاگا تیوں چوریاں پاواں کدی ساڈے وی بیٹھ بنیرے دے پیغام کوئی سجناں والا وے میں شگن مناواں تیرے آکے بیٹھ بنیرے ساڈے شید آجن ساجن میرے اَڈیاں چُک چُک یار فریدا راہ تَکّاں میں شام سویرے یار یار کُوکاں چھڈ یار گیا لبھاں یار نوں لبھدا یار نا ہِیں بُھلےعیش جہان دے یار باجھوں مزہ یاریاں دا باجھوں یار نا ہِیں
Comments
Post a Comment
شکریہ